Pręty stalowe to produkt hutniczy powszechnie wykorzystywany w przemyśle i budownictwie. Stanowią najczęściej materiał konstrukcyjny i dlatego wykonane są z różnych gatunków wysokojakościowej stali, dostosowanej do znoszenia odpowiednich obciążeń. W zależności od potrzeb technologicznym poddawane są różnego typu obróbce. Dzisiaj wyjaśnimy, jakie są podstawowe metody obrabiania prętów kutych.
Czym są pręty kute?
Pręty kute powstają w procesie obróbki plastycznej. Dla osiągnięcia odpowiedniego kształtu poddawane są walcowaniu, a następnie kuciu swobodnemu. Kucie polega na działaniu dużej siły mechanicznej na rozgrzany element metalowy. W trakcie kucia swobodnego formowanie materiału przebiega w sposób stosunkowo swobodny, ponieważ rozgrzany metal nie jest niczym ograniczony, tak jak ma to miejsc podczas kucia matrycowego. Proces przebiega na specjalnych prasach i stosuje się go przy produkcji prętów o większych przekrojach, ponieważ walcowanie i ciągnięcie prętów o znacznych rozmiarach wymagałoby bardzo dużych i energochłonnych urządzeń. Dzięki kuciu można uzyskiwać pręty kute o różnych profilach. Najczęściej są to pręty okrągłe lub o przekroju kwadratowym, trójkątnym, trapezowym, a także wielokątnym i o długościach od 1,5 do 6 metrów.
Jak można obrabiać pręty kute?
Jak wyjaśniają specjaliści z hurtowni stali jakościowej MTM Stal w Tarnowskich Górach, w produkcji elementów i konstrukcji z prętów kutych stosuje się operacje polegające na wydłużeniu, zginaniu, skręceniu, spęcznianiu, roztłaczaniu, przebijaniu, przecinaniu i zgrzewaniu. Dzięki tego typu obróbce plastycznej możliwe jest nadawanie prętom kutym niemal dowolnych kształtów i form. Swobodne odkształcanie metali na gorąco lub na zimno za pomocą uderzeń albo nacisku narzędzi pozwala nie tylko na nadawanie materiałowi odpowiedniego kształtu, ale także wpływa na strukturę i własności mechaniczne produktu.
Łuszczenie prętów kutych
Pręty kute można także poddać łuszczeniu. Ten typ obróbki powierzchniowej prowadzi do nadania im wymaganych wymiarów ze ściśle określoną tolerancją. Polega na mechanicznym usunięciu wierzchniej warstwy materiału o niewielkiej grubości, która może cechować się pewnymi niedoskonałościami, które powstały podczas obróbki walcowania lub kucia. Obróbkę prowadzi się za pomocą maszyn, zwanych łuszczarkami stali, przez które przepuszcza się pręty. Krawędzie tnące zamontowane w głowicy łuszczarki pozwalają na pozbycie się tzw. zendry, czyli zgorzeliny walcowniczej powstającej wskutek wytworzenia się na powierzchni warstwy tlenków, a także wszelkiego rodzaju rys oraz pęknięć powierzchniowych.
