Prawidłowe i bezawaryjne funkcjonowanie posadzki zależy w dużej mierze od odpowiednio wykonanej dylatacji. Zastosowane szczeliny zapobiegają pękaniu płyt, które narażone są na działania skurczowe betonu, a także na warunki atmosferyczne. Należy to uwzględnić już na etapie planowania wylewki betonowej, ponieważ tylko wtedy spełni ona swoją rolę. Co należy wiedzieć o dylatacji?
Dwa rodzaje dylatacji
Przy wylewkach posadzek betonowych stosuje się dwa rodzaje dylatacji. Pierwsza to dylatacja obwodowa, druga to dylatacja nacinana.
Dylatacja obwodowa wykonywana jest ze spienionego polietylenu i stosowana jest na obwodach ścian oraz innych elementów łączących się z posadzką (np. słupy). Jej zadaniem jest oddzielenie pływającego podkładu podłogowego od innych elementów budynku (ścian, przegród). Dobrze wykonana dylatacja obwodowa powinna z jednej strony przylegać do ściany, a z drugiej do wylewki betonowej. Dzięki zastosowaniu elastycznych materiałów dylatacja z pianki przejmie na siebie naprężenia związane z pracą budynku i zmianą temperatury. Daje to gwarancję, że podkład nie popęka.
Drugi rodzaj dylatacji to tak zwane dylatacje pozorne lub nacinane. Wykonywane są przez nacięcie podkładu po zatarcia na około ⅓ grubości – zazwyczaj wykonuje się to stalową blichówką. Po wszystkim całą powierzchnię posadzki zaciera się, dzięki czemu otrzymujemy gładką powierzchnię, a pod nią szczelinę dylatacyjną. Wyznacza ona kierunek pęknięcia podkładu. Powoduje to, że cały podkład podzielony jest na mniejsze części – tworzy się pewnego rodzaju układ płyt, co sprawia, że ich naprężenia nie powodują uszkodzeń.
Zalecenia: powierzchnię wylewek betonowych nacinamy w polach do 36 mkw., maksymalna długość płyty nie poddanej dylatowaniu może wynosić 6 m.
Polecamy również: wylewka betonowa
Dylatacja posadzek – jak wybrać?
Wybór odpowiedniego profilu dylatacyjnego nie jest zadaniem prostym. Należy uwzględnić szereg kryteriów, które mają wpływ na realizację. Jakie to kryteria?
- wielkość obciążenia eksploatacyjnego,
- rodzaj pokrycia powierzchni,
- szerokość szczeliny dylatacyjnej,
- wysokość wbudowania profilu w konstrukcję,
- wymogi higieniczne i odporności chemicznej.
Wybór ten warto skonsultować ze specjalistami, ponieważ źle dobrana dylatacja może powodować pęknięcia na ścianach, czego chcemy uniknąć.
Systemowe rozwiązania dylatacji posadzek
Projektując mniejszą dylatację, do szerokości 20 mm, warto skorzystać z systemowych rozwiązań dylatacyjnych. Oto kilka przykładów.
Dylatacja jastrychowych posadzek
Do dylatacji jastrychowych posadzek stosujemy profil dylatacyjny, w którym części boczne są w kształcie litery L. Wykonane są z twardego tworzywa sztucznego, a dodatkowo zaopatrzone w boczne poprzeczki, które zwiększają przyczepność do jastrychu. Elementem łączącym jest polietylen, który łączy elementy kotwiące na górze i dole.
Dylatacje posadzek na cienkiej warstwie klejowej
W przypadku cienkiej warstwy klejowej swoje zastosowanie znajdzie gotowy profil dylatacyjny. Jest on wykonywany z twardego tworzywa sztucznego, który stanowi element kotwiący, a dodatkowo z elastycznego polietylenu, który przenosi naprężenie.
Dylatacje posadzek na grubej zaprawie cementowej
Przy posadzkach z grubej zaprawy cementowej można zastosować profil dylatacyjny w kształcie klina z ząbkowanymi powierzchniami bocznymi wykonanymi z twardego PVC.
