Instalacja kanalizacji w domu jest jednym z najważniejszych etapów jego budowy. Może być ona wykonana z wielu różnych materiałów, jednak ich wspólną cechą musi być wytrzymałość. Rury i połączenia muszą być szczelne i odporne na temperaturę, a także na płynące ścieki. Zanim zdecydujesz się na wybranie konkretnego tworzywa do rur kanalizacyjnych sprawdź jeszcze jakie są możliwości oraz czym się charakteryzują.
Rury kanalizacyjne z tworzywa sztucznego
Polichlorek winylu i polipropylen to jedne z najczęściej wykorzystywanych tworzyw sztucznych do produkcji rur kanalizacyjnych. Za jego pomocą tworzy się wszystkie rodzaje połączeń. Do wykonania instalacji można użyć:
- żywicy poliestrowej z włóknem szklanym,
- polipropylenu,
- różnych odmian PVC .
Rury z żywicy są niezwykle odporne, jednak ich wadą jest duża waga, dlatego znacznie częściej używa się tych z polipropylenu. Są znacznie lżejsze i równie wytrzymałe na związki chemiczne stosowane w gospodarstwie domowym.
Łączy się je poprzez technikę zgrzewania kielichowego lub za pomocą kielichów z uszczelkami. Producenci ostrzegają również przed odpowiednim systemem łączenia, gdyż zgrzewanie doczołowe powoduje mniejszą wytrzymałość i odporność, a także dosyć często prowadzi do rozszczelnienia instalacji. Wspomnieć należy, że PVC służy nie tylko do produkcji rur i kształtek, ale także do syfonów, które są wykorzystywane w każdym domu.
Jakie są zalety stosowania PVC?
PVC oraz PP, które są wykorzystywane do produkcji rur i kształtek kanalizacyjnych mają przede wszystkim bardzo dobre parametry hydrauliczne. Montuje się je bardzo łatwo i szybko, są lekkie i odporne na działanie ścieków, w których znajdują się substancje pochodzenia bytowo-gospodarczego oraz wysokiej temperatury, o ile mają ten parametr podwyższony.
Rury kanalizacyjne z polipropylenu mają nie ulegają korozji, co dodatkowo predysponuje je do użycia w budowaniu kanalizacji wewnętrznej. Oczywiście jak każde tworzywo tak i PVC ma swoje wady. Jedną z nich jest niska odporność na temperatury spadające poniżej zera. W takich warunkach rury zaczynają się kruszyć, a niekiedy znajdująca się w nich woda zaczyna zamarzać, co prowadzi do zatorów.
Ponadto trzeba także dodać, że rury kanalizacyjne z PP i PVC bardzo łatwo się kształtuje i łączy ze sobą. Do tego celu wykorzystuje się złącza kielichowe z uszczelką lub złącza klejone, do których nie potrzeba gumowych uszczelnień. Decydując się na instalację z tworzyw sztucznych należy bezwzględnie stosować się do zaleceń producenta zawartych na instrukcji.
Rodzaje rur kanalizacyjnych:
Polietylenowe
Polietylen jest jednym z najlepszych tworzyw sztucznych wykorzystywanych do produkcji elementów kanalizacji zewnętrznej, jak i wewnętrznej. Jego atutami jest tolerancja na wahania temperatur. Przy wartościach wynoszących dopiero -40 stopni C zaczyna tracić swoje właściwości, co oznacza, że jest znacznie lepszy niż PVC czy PP.
HDPE to rozwiązanie głównie stosowane poza budynkiem, ze względu na swoją charakterystykę. Rury kanalizacji zewnętrznej z tego materiału łączy się ze sobą przy pomocy techniki zgrzewania doczołowego. Sposób jej działania jest bardzo prosty, gdyż polega na podgrzaniu dwóch końcówek rur do wysokiej temperatury, a następnie ich zetknięcia ze sobą w celu połączenia. W miejscach, gdzie zastosowanie takiego rozwiązania nie jest możliwe wykorzystuje się pierścienie z zatopionym drutem oporowym.
Niestety polietylen, nawet ten wykorzystywany do instalacji kanalizacyjnych ma jedną znaczącą wadę. Rury wykonane z tego tworzywa nie mogą być łączone za pomocą kleju, gdyż nie są odporne na działanie korozji, która może doprowadzić do ich zniszczenia.
Z kamionki i betonu
Kamionka wykorzystywana w instalacjach do odprowadzania ścieków jest odporna na działanie środków chemicznych, jednak w obecnych czasach jest bardzo rzadko stosowana. Powodem tego jest jej mała odporność na uszkodzenia mechaniczne, a konkretniej na uderzenia – bardzo łatwo pęka.
Innym rodzajem materiału wykorzystywanego do produkcji rury od kanalizacji jest beton. Głównym warunkiem, który pozwala na wykonanie takiej instalacji jest jakość wód gruntowych. Przede wszystkim nie mogą one mieć właściwości korozyjnych. Rury kanalizacyjne z betonu charakteryzują się dużym oporem przepływu, co wpływa także na ich szybką ścieralność. Do zalet z pewnością zaliczyć można odporność na działanie środków chemicznych oraz temperaturę.
Żeliwne
Rury wykonane z żeliwa niegdyś stosowane były standardowo w instalacjach do ścieków, jednak obecnie ich znaczenie w dziedzinie budownictwa zaczyna maleć. W rurach najnowszej generacji stosowana jest powłoka zabezpieczająca, która pozwala ochronić elementy instalacji przed uszkodzeniami zarówno w domu, jak i na zewnątrz.
Głównym powodem coraz rzadszego stosowania tego rodzaju rur jest to, że żeliwo jest ciężkie i kruche. Ma ono jednak swoje zalety, ponieważ wykazuje odporność na ogień i jest nietoksyczne. Potrafi wytrzymać temperaturę nawet 100 stopni C, a także tłumi odgłos przepływających ścieków.
Wejdź tutaj by dowiedzieć się wiecej: http://prosan-zamosc.pl/rury-ksztaltki-kanalizacyjne/
O czym pamiętać, aby kanalizacja dobrze funkcjonowała?
Przede wszystkim połączenia oraz rury muszą być bezwzględnie szczelne. Gdyby tak nie było, mogłoby to doprowadzić do zalania domu lub przedostawania się ścieków do gleby. Dużą rolę w tym odgrywa materiał, jaki został użyty do wyprodukowania poszczególnych elementów. W przypadku tych wykonany z tworzywa sztucznego niezbędne jest również dostosowanie się do zaleceń producenta.
Wykonując instalację kanalizacji ściekowej powinno się sprawdzić mocowanie wszystkich rur, czy aby na pewno będą w stanie wytrzymać długie lata. Niekiedy są one prowadzone w ścianach i każda awaria może wtedy prowadzić do konieczności burzenia ich części, aby dostać się do wadliwego połączenia. Oczywiście piony muszą być idealne, natomiast poziomy powinny być zamontowane z zachowaniem odpowiedniego spadu, aby ścieki się nie zatrzymywały w nich.
